დავით ჩხარტიშვილი – შტრიხი „ბათუმური ქარტიის“ გამოყენებით მექანიკაზე ‘ არ ამომდის თავიდან

 

შტრიხი „ბათუმური ქარტიის“ გამოყენებით მექანიკაზე ‘) არ ამომდის თავიდან / სულ უფრო მწიფდება აზრი, რომ რაღაც ახალია საჭირო _ რომ დღეს არსებული კონფიგურაცია ცრუ განტოტებებია რაღაც ერთის, მახინჯის და დიდის რომელმაც თავის მხვრივ და დროზე, მიიყვანა საქართველო ამ ცუნგცვანგამდე _ აკი ავღნიშნე ამას წინად რომ 30 წლიანი, უახლესი ისტორიის გადაფასება და შესაბამისად სწორი კურსისა თუ რეფლექსიის აღება-გამომუშავება შეუძლებელია სანამ მითოლოგიური ზედნადენების გამო ცრუ წინაპირობებით ვიწყებთ თემის განხილვასაც კი, არათუ ახალი გზის-მისიის გაკაფვას _ არადა ეს რომ არ გავაკეთოთ, რაც კი ლამი & ლექი იყო საქართველოში (და რეგიონალურ დონეზე ხომ საერთოდ კატასტროფაა), მაგით სარგებლობს და მომავალშიც ისარგებლებს – აწყობთ კიდეც მასეთ ჭაობში ცხოვრება _ ჯანსაღ გარემოში ვერ იარსებებენ და მაგიტომაც-მეთქი / მაგრამ ერთგვარი დიქოტომიის წინაშეც ავღმოჩნდები ეს სამოქმედო რუკის კონტურები რომ ტრიალებდა თავში _ ისეა მოწყობილი მანკიერი სისტემა, რომ თუ იწყებ გამოაშკარევებას, ავტომატურად „ნაცების“ ბანაკში ჩნდები _ არადა მაგალითისთვის; მომწონს პატრიარქი, მაგრამ არ მომწონს პირობითად პაატა ცანავა ანდა გიორგი მამალაძე და ადგილზე მასეთ კონტიგეტნტთან თუ გაქვს შეხება და პატრიარქი ხმას არ იღებს – ნიშნავს თუ არა ე,ს რომ შენაც არ უნდა ამოიღო ხმა, ანდა გაჩერდე სანამ ის დაგმობს რადგანაც მისი საქმე არ გააფუჭო … აღარ ვიცი მოკლედ. ერთი გამოსავალი ამ ეტაპზე ვგონებ არის _ სიტუაციურად მიმოფანტულია ქალქაში კარგი ხალხი სხვადასხვა პარტიაში თუ ძალაში და ეს მოქალაქეები რომ გააერთიანო და ამ პლატფრომით რომ „პატრიარქს“ მიმართო?.. „ეკლესია“ ამ შემთხვევაში ალუზიაა როგორც ხვდებით – მეტაფორა _ ანუ შეუტიო აქაურ „ეკლესიას“ პატრქირქის და დედა-ეკლესიის ერთგულების პოზიციებიდან და არა „თავისუფლების ინსტიტუტის“ პოზიციებიდან მაგალითად. ბაზად კი „ბათუმური ქარტია“ ივარგებს, თუ უნდა დაელოდო იმ მომენტს სანამ თავად „პატრიარქი“ დაიწყებს ადგილებზე საქმის გამოსწორებას? მაკლედ, ასეთი კოგნიტიური დისონანსია რა and so on., – წერს – პუბლიცისტი დავით ჩხარტიშვილი

მოამზადა ირაკლი ჯანყარაშვილმა

კომენტარები